Het begin
Door: maykeheijmerink
Blijf op de hoogte en volg Mayke
28 Januari 2011 | Nepal, Kathmandu
Lieve allemaal!
Woohhh! Wat is het hier mooi zeg! Ik zit nu sinds woensdag middag in Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Het is een hele grote stad met heel veel auto's brommers, motors, busjes, fietsen, riksja's mensen en honden. Overal wordt permanent getoeterd. Daar moet je in het begin wel even aan wennen. Maargoed het is hier super. De vlucht was helemaal goed gegaan. We hebben in de cockpit gezeten van een vliegtuig op de stoelen van de piloten, lache joh!
De vlucht van Londen naar Delhi duurde 9 uur maar ging heel snel voorbij. Het vliegtuig was nagenoeg leeg en daardoor hadden we heel erg veel ruimte. Ook had iedere stoel zijn eigen tv-scherm met soort playstation achtig ding. Dus we hebben ons niet verveeld. Toen we in Delhi aankwamen hadden we nogal een gedoe met onze tickets. Omdat we twee keer moesten overstappen hadden we 3 verschillende ticketnummers. Ze snapte er geen drol van. Na een uur te hebben gewacht mochten we eindelijk door het poortje. We moesten nog 8 uur wachten dus we zochten een plek om ergens te kunnen slapen. Het was daar 04.00 ’s ochtends dus een aantal medewerkers lagen ook gewoon te slapen. We hebben uiteindelijk ook wat geslapen, niet veel want dat lukte niet echt. Daarna weer het vliegtuig in. Na anderhalf uur waren we dan eindelijk (na in totaal 26 uur reizen) in Nepal. Echt kicken was dat! We werden opgehaald door Madan. Dat is de baas van het guesthouse waar we nu een tijdje logeren. Het is een hele lieve man met twee super lieve kindjes. We slapen met zijn drieen op een kamer. De bedden zijn echt keihard (niks voor jou pap) soms word je ’s nachts wakker en heb je gewoon houten dijbenen ofzo omdat je te lang op de zelfde kant hebt gelegen. Verder is het gezellig maar vooral koud! De temperatuur verschillen overdag en ’s nachts verschillen nogal. ’s Nachts is het maar 1 of 2 graden en overdag is het 20 of 21 graden. Dus het koelt heel snel af en wordt snel weer warm.
De eerste avond zijn we mee uit eten genomen door een nederlands stel wat ook in dit guesthouse zit. Zij namen ons mee naar Mo Mo’s een restaurantje waar je typisch Nepalees kon eten. Mo Mo’s zijn een soort deegkussentjes met groente erin, daar krijg je dan soort sambal saus bij. Heel erg lekker! We moeten voorzichtig doen met het water. Het water kan hier nogal bevuild zijn met kilo’s afval, plastic en dode dieren enzo. Echt vies. We drinken dus al het water uit flessen.
Gister zijn we naar de Monkey Temple gegaan. De hoogste tempel van Kathmandu. Als je boven op staat heb je een heel mooi uitzicht over heel de stad. Wat een mooi gezicht zeg. Bij de tempel zelf waren heel erg veel apen. (vandaar de naam…..) de apen zijn bang voor mensen dus ze doen eigenlijk niks. Hoewel ze soms wel iets jatten haha. Verder houden ze er wel van om mensen te irriteren door veel geluid te maken met kraampjes of stukken ijzer. De tempel hing helemaal vol met gebedsvlaggetjes. Op die vlaggetjes staan Mantra’s dat zijn gebeden die naar de goden worden ‘verstuurd’. Ook hebben we een ritueel gezien van boeddistische monniken. Ze lazen voor uit het heilige boek. Daarbij werd af en toe muziek gemaakt. Was erg boeiend om te zien. Ze mompelen maar wat. Ze zeggen eigenlijk niks, behalve een persoon. Die leest de hoofdtekst. Tijdens dit ritueel mogen ze snel iets eten of drinken. Op de terugweg van de Monkey temple naar huis kregen we langzaam hele moeie benen. De trap naar de tempel toe is 360 treden. Dus dat ook weer omlaag. En de weg naar de tempel toe was ook niet echt kort. Ik heb deze samen met Nicole gelopen. Roos, heeft zoals de meeste misschien wel weten, haar been gebroken dus die ging met de taxi. Toen we terug kwamen in het guesthouse was er een jongen Michael. Hij woont al voor 4 maanden in dit guesthouse en doet hier vrijwilligerswerk als fysiotherapeut. Hij heeft ons mee uiteten genomen naar een nepalees restaurant waar we veel nepalese gerechten hebben geproefd. Erg lekker! Daarna zijn we naar een cafe geweest de Tom & Jerry’s, echt een bruine kroeg met een groot vuur binnen. Heerlijk zeg! We werden er helemaal rozig van en omdat we erg moe waren van de dag zijn we optijd naar huis gegaan. Maar toen we thuis kwamen zaten Madan en nog twee vrienden van heb aan de wishkey en bier…. Tja…. Het werd erg gezellig.
Met roos gaat het trouwens goed. Ze kan erg veel doen met haar krukken. Hoewel ze door heel veel mensen heel raar wordt aangekeken omdat ze niet weten waarom roos dat gebruikt. Vooral gehandicapte mensen kijken nogal vaag.
Waar ik wel nog een beetje aan moet wennen zijn de bedelende mensen. Ze komen constant vragen wil je dit kopen? Kost maar heel weinig. Maarja alles kost hier weinig dus daar ga je natuurlijk niet aan beginnen. Ohja, iedereen herkent meteen dat je uit Nederland komt… beetje suf wel eigenlijk haha. Of ze denken dat we duitsers zijn.. weet niet wat erger is.
Vandaag hebben we een andere tempel bezocht. Daar hebben we een crematie gezien van twee personen. Wat is dat indrukwekkend zeg. Ze maken een houtstapel en daar leggen ze dan een persoon op en dan steken ze als eerste het hoofd in de fik en daarna de rest van het lichaam. Als het hele lichaam is opgebrand wordt alles in de rivier geduwd. Maar nog geen eens 100 meter verder staan er een aantal mensen hun haar en kleding te wassen in dat zelfde water. Echt mega smerig. De rivier die langs deze tempel loopt is eigenlijk (nog) niet heilig. Maar omdat de rivier uiteindelijk uitmondt in de Ganges (India) wordt hij wel heilig verklaard.
Vanmiddag hebben we niet zo veel gedaan, lekker geluncht in een restaurantje en daarna rond gestrompeld door de stad. We beginnen onze wijk Thamel, al redelijk te kennen en ik geloof dat sommige Nepalezen ons ook al beginnen te herkennen. Er lopen hier maar weinig blanken mensen rond dus het valt nogal op. En al helemaal als er 3 meiden met elkaar lopen, een andere taal spreken en ook nog een daarvan met krukken loopt. Iedereen staart ons dus aan en willen weten waar we vandaan komen. Wat wel grappig is, is dat ik Nederland best wel klein ben (was wel weer duidelijk na de afscheidborrel thuis…) maar hier ben ik dus groot haha. Er zijn hier zo ontzettend veel kleine mensen. De gemiddelde mens is bijna een kop kleiner dan ik denk ik. Ze kunnen wel allemaal heel erg goed engels, dat is wel fijn. Hoewel niet iedereen even goed articuleert is het allemaal wel te verstaan. Zo meteen gaan we denk ik weer uiteten, en daarna gaan we naar een Raggea bar. Michael neemt ons mee daar naar toe. Hij kent daar een hoop mensen, dus ben benieuwd. De drank kost hier trouwens helemaal niks. Een fles bier van 660 ml kost maar 1,40 euro. Ik ben niet van plan om hier (veel) bier te gaan drinken want dat kan in Nederland ook wel genoeg.
Morgen gaan we een kinderhuis bezoeken waar de zus van Nicole een paar jaar terug stage heeft gelopen. Ik ben daar heel erg benieuwd naar. Over een paar dagen ofzo laat ik wel weer iets van mij horen!
Ik heb trouwens een nepalees nummer: 00979813331936 Hier kan je me op bereiken als je dat wilt. Hij doet het niet bij elk telefoon nummer dus neem het me niet kwalijk als ik niks terug stuur! :D
Nou is het wel weer genoeg en ik laat jullie snel weer wat horen!
Liefs Mayke
Woohhh! Wat is het hier mooi zeg! Ik zit nu sinds woensdag middag in Kathmandu, de hoofdstad van Nepal. Het is een hele grote stad met heel veel auto's brommers, motors, busjes, fietsen, riksja's mensen en honden. Overal wordt permanent getoeterd. Daar moet je in het begin wel even aan wennen. Maargoed het is hier super. De vlucht was helemaal goed gegaan. We hebben in de cockpit gezeten van een vliegtuig op de stoelen van de piloten, lache joh!
De vlucht van Londen naar Delhi duurde 9 uur maar ging heel snel voorbij. Het vliegtuig was nagenoeg leeg en daardoor hadden we heel erg veel ruimte. Ook had iedere stoel zijn eigen tv-scherm met soort playstation achtig ding. Dus we hebben ons niet verveeld. Toen we in Delhi aankwamen hadden we nogal een gedoe met onze tickets. Omdat we twee keer moesten overstappen hadden we 3 verschillende ticketnummers. Ze snapte er geen drol van. Na een uur te hebben gewacht mochten we eindelijk door het poortje. We moesten nog 8 uur wachten dus we zochten een plek om ergens te kunnen slapen. Het was daar 04.00 ’s ochtends dus een aantal medewerkers lagen ook gewoon te slapen. We hebben uiteindelijk ook wat geslapen, niet veel want dat lukte niet echt. Daarna weer het vliegtuig in. Na anderhalf uur waren we dan eindelijk (na in totaal 26 uur reizen) in Nepal. Echt kicken was dat! We werden opgehaald door Madan. Dat is de baas van het guesthouse waar we nu een tijdje logeren. Het is een hele lieve man met twee super lieve kindjes. We slapen met zijn drieen op een kamer. De bedden zijn echt keihard (niks voor jou pap) soms word je ’s nachts wakker en heb je gewoon houten dijbenen ofzo omdat je te lang op de zelfde kant hebt gelegen. Verder is het gezellig maar vooral koud! De temperatuur verschillen overdag en ’s nachts verschillen nogal. ’s Nachts is het maar 1 of 2 graden en overdag is het 20 of 21 graden. Dus het koelt heel snel af en wordt snel weer warm.
De eerste avond zijn we mee uit eten genomen door een nederlands stel wat ook in dit guesthouse zit. Zij namen ons mee naar Mo Mo’s een restaurantje waar je typisch Nepalees kon eten. Mo Mo’s zijn een soort deegkussentjes met groente erin, daar krijg je dan soort sambal saus bij. Heel erg lekker! We moeten voorzichtig doen met het water. Het water kan hier nogal bevuild zijn met kilo’s afval, plastic en dode dieren enzo. Echt vies. We drinken dus al het water uit flessen.
Gister zijn we naar de Monkey Temple gegaan. De hoogste tempel van Kathmandu. Als je boven op staat heb je een heel mooi uitzicht over heel de stad. Wat een mooi gezicht zeg. Bij de tempel zelf waren heel erg veel apen. (vandaar de naam…..) de apen zijn bang voor mensen dus ze doen eigenlijk niks. Hoewel ze soms wel iets jatten haha. Verder houden ze er wel van om mensen te irriteren door veel geluid te maken met kraampjes of stukken ijzer. De tempel hing helemaal vol met gebedsvlaggetjes. Op die vlaggetjes staan Mantra’s dat zijn gebeden die naar de goden worden ‘verstuurd’. Ook hebben we een ritueel gezien van boeddistische monniken. Ze lazen voor uit het heilige boek. Daarbij werd af en toe muziek gemaakt. Was erg boeiend om te zien. Ze mompelen maar wat. Ze zeggen eigenlijk niks, behalve een persoon. Die leest de hoofdtekst. Tijdens dit ritueel mogen ze snel iets eten of drinken. Op de terugweg van de Monkey temple naar huis kregen we langzaam hele moeie benen. De trap naar de tempel toe is 360 treden. Dus dat ook weer omlaag. En de weg naar de tempel toe was ook niet echt kort. Ik heb deze samen met Nicole gelopen. Roos, heeft zoals de meeste misschien wel weten, haar been gebroken dus die ging met de taxi. Toen we terug kwamen in het guesthouse was er een jongen Michael. Hij woont al voor 4 maanden in dit guesthouse en doet hier vrijwilligerswerk als fysiotherapeut. Hij heeft ons mee uiteten genomen naar een nepalees restaurant waar we veel nepalese gerechten hebben geproefd. Erg lekker! Daarna zijn we naar een cafe geweest de Tom & Jerry’s, echt een bruine kroeg met een groot vuur binnen. Heerlijk zeg! We werden er helemaal rozig van en omdat we erg moe waren van de dag zijn we optijd naar huis gegaan. Maar toen we thuis kwamen zaten Madan en nog twee vrienden van heb aan de wishkey en bier…. Tja…. Het werd erg gezellig.
Met roos gaat het trouwens goed. Ze kan erg veel doen met haar krukken. Hoewel ze door heel veel mensen heel raar wordt aangekeken omdat ze niet weten waarom roos dat gebruikt. Vooral gehandicapte mensen kijken nogal vaag.
Waar ik wel nog een beetje aan moet wennen zijn de bedelende mensen. Ze komen constant vragen wil je dit kopen? Kost maar heel weinig. Maarja alles kost hier weinig dus daar ga je natuurlijk niet aan beginnen. Ohja, iedereen herkent meteen dat je uit Nederland komt… beetje suf wel eigenlijk haha. Of ze denken dat we duitsers zijn.. weet niet wat erger is.
Vandaag hebben we een andere tempel bezocht. Daar hebben we een crematie gezien van twee personen. Wat is dat indrukwekkend zeg. Ze maken een houtstapel en daar leggen ze dan een persoon op en dan steken ze als eerste het hoofd in de fik en daarna de rest van het lichaam. Als het hele lichaam is opgebrand wordt alles in de rivier geduwd. Maar nog geen eens 100 meter verder staan er een aantal mensen hun haar en kleding te wassen in dat zelfde water. Echt mega smerig. De rivier die langs deze tempel loopt is eigenlijk (nog) niet heilig. Maar omdat de rivier uiteindelijk uitmondt in de Ganges (India) wordt hij wel heilig verklaard.
Vanmiddag hebben we niet zo veel gedaan, lekker geluncht in een restaurantje en daarna rond gestrompeld door de stad. We beginnen onze wijk Thamel, al redelijk te kennen en ik geloof dat sommige Nepalezen ons ook al beginnen te herkennen. Er lopen hier maar weinig blanken mensen rond dus het valt nogal op. En al helemaal als er 3 meiden met elkaar lopen, een andere taal spreken en ook nog een daarvan met krukken loopt. Iedereen staart ons dus aan en willen weten waar we vandaan komen. Wat wel grappig is, is dat ik Nederland best wel klein ben (was wel weer duidelijk na de afscheidborrel thuis…) maar hier ben ik dus groot haha. Er zijn hier zo ontzettend veel kleine mensen. De gemiddelde mens is bijna een kop kleiner dan ik denk ik. Ze kunnen wel allemaal heel erg goed engels, dat is wel fijn. Hoewel niet iedereen even goed articuleert is het allemaal wel te verstaan. Zo meteen gaan we denk ik weer uiteten, en daarna gaan we naar een Raggea bar. Michael neemt ons mee daar naar toe. Hij kent daar een hoop mensen, dus ben benieuwd. De drank kost hier trouwens helemaal niks. Een fles bier van 660 ml kost maar 1,40 euro. Ik ben niet van plan om hier (veel) bier te gaan drinken want dat kan in Nederland ook wel genoeg.
Morgen gaan we een kinderhuis bezoeken waar de zus van Nicole een paar jaar terug stage heeft gelopen. Ik ben daar heel erg benieuwd naar. Over een paar dagen ofzo laat ik wel weer iets van mij horen!
Ik heb trouwens een nepalees nummer: 00979813331936 Hier kan je me op bereiken als je dat wilt. Hij doet het niet bij elk telefoon nummer dus neem het me niet kwalijk als ik niks terug stuur! :D
Nou is het wel weer genoeg en ik laat jullie snel weer wat horen!
Liefs Mayke
-
28 Januari 2011 - 19:12
Johan Rutten:
Namaste Mayke,
Ik ben de vader van Sandra. Wat een mooi en herkenbaar verhaal. Ik ga jullie zeker volgen met jullie avonturen en natuurlijk met het project Play for Peace.
Wil je Madan en straks in Hetauda Ganesh, Laxmi en de andere NEST-mensen de hartelijke groeten doen?
En vergeet vooral niet te genieten van dat fantastische land en de mensen! Veel plezier en succes!! -
29 Januari 2011 - 10:49
Patrick:
Jaloers! Ik kan niet wachten tot ik mijn stage rond heb! heel benieuwd hoe je het gaat hebben als je zo aan de bak gaat.
zijn de bedden wel groot genoeg voor jullie als iedereen daar zo klein is?
xx -
30 Januari 2011 - 16:09
Sandra:
Hey Mayke!
Gaaf dat je zo´n lang leuk verhaal hebt geschreven. Zo herkenbaar om te lezen. Ik ben blij dat alles zo goed bevalt! Ook dat Madan jullie opgehaald heeft. Benieuwd hoe de reis naar Hetauda verloopt. Ook tof dat je er al foto's bij geplaatst hebt. Hoe was het in het kindertehuis? Alvast veel plezier weer de komende dagen!
X Sandra -
31 Januari 2011 - 14:45
Nadine:
Hey Mayke,
Ik heb je gevonden:)
Fijn dat je reis goed is gegaan! Nu lekker alles ontdekken.
Geniet van je tijd daar!
Liefs Nadine -
31 Januari 2011 - 18:06
Hey Kleintje!:
Goed om te horen dat het allemaal zo leuk is! ik zat maar te wachten op een mailtje hoe het allemaal was gegaan..
Bleek dat ik niet op de lijst sta, denk ik!
Dus heb je maar even opgezocht..
Hier thuis zijn wat mindere dingen gebeurt sinds je weg ben!
Vertel ik nog wel..
Geniet ervan!!
kus -
02 Februari 2011 - 19:33
Marja Heerts:
Hoi Mayke,
Wat een geweldig leuk reisverslag heb je geschreven. Verheug me al op de volgende. Heel veel plezier.
Groetjes Leo en Marja Heerts -
03 Februari 2011 - 18:06
Sandra & Bas:
Hallo Mayke,
wat een eerste verhaal zeg, erg leuk om je ervaringen tot dusver te lezen. Jullie hebben al een aantal leuke dingen gedaan en ik weet zeker dat er nog vele zullen volgen. Op naar Hetauda, succes daar en geniet van alles! We blijven jullie volgen.
Groetjes,
Sandra & Bas -
06 Februari 2011 - 09:39
Silke:
Hee lieve Mayk!
Super leuk verhaal, en die foto met die aap haha echt grappig!
Heel veel plezier meid!
Dikke kus! -
10 Maart 2011 - 11:52
Janet Peterse:
Hoi mayke, ik heb net je foto´s bekeken op facebook , ik geniet van je plaatjes en je verhalen . wat een geweldige ervaring moet dit zijn. enjoy en veel succes. groetjes..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
