Alweer twee weken voorbij

Hoi lieve mensen!

Alweer aantal dagen geleden dat ik iets van me liet horen. Er is inmiddels al weer veel gebeurd dus ook weer veel te vertellen. We zijn dus naar dat Kinder huis geweest. Echt heel erg mooi allemaal. Die kinderen heb echt geluk gehad dat ze daar mogen wonen. Alles is milieu bewust. Maar vooral praktisch. Ze koken op zonlicht door middel van spiegels die ze dan allemaal op een pan richten en dan wordt die pan echt kokend heet dus kunnen ze er mee koken. Deze dag was ik alleen ziek, waarschijnlijk van het water ofzo. Ik moest aantal keren overgeven en ook midden op een festival haha beetje voorlul wel. Maar verder was de dag heel erg leuk.

De dag erna zijn we met de jeep naar Hetauda gegaan, de plaats waar ik nu vlakbij woon. De jeep reis was echt heel leuk! Vaak ook wel spannend omdat de auto’s voor hier heel hard rijden en dan zie je links van je een diepe afgrond waar je soms echt maar 20 cm vandaan rijd. Er zijn geen hekken ofzo dus soms maakten wij een soort angst kreetjes. De jeep chauffeur was ons de hele tijd aan het uitlachen. Maar de toch was heel erg mooi omdat we dwars door de bergen reden (niet letterlijk er door heen natuurlijk…) De tocht duurde 5 uur dus toen we in Hetauda aankwamen waren we helemaal door elkaar geschud! De wegen zijn hier echt slecht. Overal stenen gaten en bobbels. In Hetauda werden we opgewacht door Laxmi en Cassie en Avi. Cassie en Avi zijn twee amerikanen die ook bij ons in het huis wonen. Dat was wel even onverwachts omdat wij eigenlijk de enige zouden zijn die daar kwamen wonen. Maar gelukkig zijn ze heel aardig en is het geen probleem. Laxmi is ontzettend lief en ze lacht altijd. Dus in dat opzicht passen wij wel goed bij elkaar haha. Ze noemen mij ook wel wachillie (of hoe je het ook schrijft) maar dat betekent lachen. Dus dat vind ik wel leuk. daarna zijn we met de bus naar Laxmi’s huis gegaan. Zij woont in een plaatsje ongeveer 15 minuten met de bus. In Putali Bazaar, dat betekend vlinder markt.

Ons huis is best cool. Het bestaat uit 4 kamers. De ene kamer daar wonen wij met zijn drieen, de tweede kamer slapen Cassie en Avi, de derde kamer slaapt de broer en schoonzus en hun zoontje van Laxmi en in de vierde kamer slapen Laxmi en Loes. De bedden zijn echt keihard! Net als in Kathmandu zijn ze hier bijna nog erger. Ik begin er langzaam aan te wennen maar ’s nachts MOET je echt draaien want anders heb je gewoon platte benen en billen als je wakker word. Opzich niet zo erg voor mij haha wat nog steeds iets te veel spekkies ;) Loes is ook een meisje uit Nederland, zij heeft 5 jaar geleden dit project hier opgestart en zij blijft hier nog 2 maanden. Dus dat is erg leuk! En ook erg gezellig! Dus we wonen met 10 man in een huis van ongeveer 10 bij 10 meter. De ‘badkamer’ bestaat uit een hokje wat een douche heet en een hokje ernaast met een gat dat een wc moet zijn. nee het klinkt nu beetje dramatisch maar het valt opzich wel mee. We mogen gelukkig gewoon wc papier gebruiken dus dat is echt fijn! De douche is heel koud maar wel lekker verfrissend. De keuken staat boven op het dak. Het is een hokje met een was bak, kleine tafel, een twee pits gasfornuis en een klein aanrecht. De rest van het dak is een dakterras, dat is echt heerlijk! De eerste ochtend toen we hier wakker werden zat er echt een dik grote spin! Echt smerig. Gelukkig heeft Laxmi hem weg gehaald.

De volgende dag zijn we naar de eerste school geweest de Prajwal School. Dit is de school waar Laxmi werkt. We werden hier door alle kinderen en docenten verwelkomt en kregen we een bloemen boeketje. Ook moesten wij een praatje houden voor alle kinderen. Dit was een beetje een onhandig praatje omdat het nogal onverwachts kwam. Maar het was wel heel erg leuk. de kinderen zijn hier allemaal lief en super beleefd. Ze zullen ook nooit nee zeggen, dus opzich wel makkelijk haha. Meteen die middag zijn we naar een Second marriage geweest, dit is een ritueel van de Newhari kaste. Elk meisje/vrouw heeft drie huwelijken in haar leven. de eerste is met de aarde, de tweede met de zon en de derde met een man. Ik dacht ‘Cool! Een feestje’ maar dat viel wel tegen. De twee meisjes waren heel mooi aangekleed, en we moesten hallo zeggen, kregen een bord eten voor ons neus en toen we dat op hadden konden we alweer gaan. Dus dat was een beetje gek.

De dag erna hadden we eigenlijk een soort van vrij. Loes kwam vandaag dus daar moesten we op wachten. We hebben onze kleren gewassen, lachen joh! In zo’n grote bak je kleren wassen op de ouderwetse manier, was echt leuk. Nicole en ik hadden ook hele lelijke henna op onze handen gekregen dus dat kon er dan mooi een beetje vanaf weken haha. De rest van de dag lekker gechilled.

De volgende dag zijn we naar 6 andere scholen geweest met de schoolbus van de Prajwal School. De scholen zijn hier zo anders dan in Nederland. Ze zitten hier echt met mega veel kinderen in een klas. we hebben een klas gezien van 127 kinderen… De dag was best wel intensief. Ze spreken hier opzich allemaal wel een beetje engels maar ze spreken hier sommige letters heel anders uit. Ze zeggen bijvoorbeeld Pamillie ipv Family en ook Punny ipv Funny. Dus sommige dingen zijn wel lastig om te verstaan en dat kost best veel energie. Ook alle nieuwe indrukken van het land, de mensen en de scholen kosten allemaal energie dus aan het einde van de dag zijn we ook allemaal moe. We zijn ook op een dovenschool geweest! Was echt gaaf, ze spreken hier dus ook gebarentaal maar ik hoorde van nicole dat het wel anders was dan in Nederland omdat ze hier andere gebaren gebruiken. Alle scholen zijn weer allemaal anders, sommige hebben 3 gymleraren en sommige geen een. Dus dat is ook wel weer lastig. Wel hebben ze gelukkig allemaal wel een groot schoolterrein waar we dus kunnen sporten. Aan het einde van de dag zijn we naar het huis van Ganesh (de baas van NEST, de organisatie in Nepal) gegaan. Hij woont echt in een kast van een huis, zeker in verhouding met het huis van Laxmi. Daar hebben we wat gegeten en daarna mochten we op de motor terug. Dit was echt cool want ik mocht samen met Loes en Laxmi op één motor! Ik was helemaal enthousiast en moest alleen maar lachen tijdens het rijden.

05-02
Mama is jarig!! Dus daar heb ik vandaag wel paar keer aan gedacht. Nicole, Loes en ik zijn naar een paleis gelopen. Ganesh zei dat het tussen de 1,5 en de 2 uur lopen was. Dus we waren wel al vroeg opgestaan omdat we ’s middags om 14.00 uur een meeting hadden. We waren vroeg weggegaan, om 08.00 uur al! Wij lopen en lopen, na uiteindelijk 3 uur op flink tempo gelopen te hebben kwamen we eindelijk boven. Die tijdsinschatting en afstandinschattingen van de nepalezen zijn niet echt heel goed. Nicole die werd langzaam aan ziek en zijn toen ook snel weer terug gegaan. Het paleis was een ruïne van een koning die hier had gewoond. Het uitzicht was nu al mooi, terwijl het heel heiig was. Dat is het trouwens hier altijd. Behalve vandaag want het waait heel hard. Op de terug weg voelde nicole zich nog steeds niet goed en hebben we een trekker aangehouden en gevraagd of we mee naar beneden mochten rijden. Dat mocht gelukkig. Maar toen we op de wielkappen van de trekker zaten waren we toch niet meer zo gelukkig. Wat deed dat een zeer zeg! De wegen zijn hier slecht en we stuiterden echt alle kanten op! Blauwe plekken op onze benen, rug en dijen. Maar we waren wel snel beneden. We kwamen bijna een uur te laat op de meeting maarja dat is voor nepalese begrippen nog steeds optijd dus dat was geen probleem. De meeting zelf was echt beetje zinloos, we hebben ons alleen voorgesteld en dat was het. Het duurde hooguit een kwartier. Terwijl Ganesh zei dat het een ‘Important meeting!’ was. Niet dus.
06-02 en 07-02
vandaag opzoek gegaan naar mountainbikes. Gelukkig hebben we ze gevonden en we konden ze de volgende dag ophalen. Dus de volgende dag met de bus naar Hetauda en de fietsen opgehaald. Ze fietsen heel lekker maar je krijgt er wel pijn aan je billen van haha.
We hebben inmiddels ook een soort uitslag gekregen. Alleen Roos heeft het niet. Het zijn kleine bultjes (ik vind ze zelf echt heel erg vies, maar dat valt wel mee) en ze kunnen heel erg jeuken. Gelukkig jeuken ze bij mij niet. Alleen Nicole en Loes hebben er wel veel last van. We hebben alleen geen idee wat het zou kunnen zijn ofzo dus dat moeten we nog uitzoeken.

08-02
Vanochtend hebben we een ceremonie gehad voor een bepaalde Godin. Ik weet eigenlijk niet meer welke. We zijn naar de Prajwal School geweest en werden daar met bloemen en een tika versierd. Daarna kregen we fruit en allemaal gedichtjes (in het nepalees) voorgelezen. Ook ging Avi op een sitaar spelen, wat is dat knap zeg! Ik had dat nog nooit gezien.
Daarna zijn we naar een eerste huwelijk geweest. Het is deze maand namelijk de maand van het huwelijk. Dus nu zijn er al die feesten. Heel veel meisjes die heel mooi waren gekleed stonden in een grote overdekte hal waar offers en eten werden gebracht. Het eerste huwelijk is dus met de aarde. Hun voeten worden ook beschilderd met een paarse kleur om dan beter te worden verbonden met de aarde ofzo iets… het is allemaal een beetje vaag. We hebben net geluncht en we hebben zelf momo’s gemaakt. Soort deeg kussentjes met groente erin, heeeel erg lekker. En heel makkelijk om te maken dus thuis zal ik ze wel is een keertje maken! Straks gaan we naar een verjaardig van Pratit. Dat is het neefje van Laxmi. Hij is vandaag 19 geworden en dat moet gevierd worden. Wij hebben een heel lekker uitziende chocoladetaart voor hem gekocht. Ik hoop dat ik een stukje mag proeven haha. Vandaag en morgen zijn we trouwens weer is vrij omdat het twee heilige dagen zijn.
We hopen dat we donderdag ook echt aan de slag kunnen gaan. We worden wel een beetje zat van het lang ‘niks’ doen. We willen graag aan de slag. Morgen hebben we nog een meeting met Ganesh om het rooster van de komende weken te bespreken. Omdat we dus op zoveel verschillende scholen aan het werk gaan moet dat allemaal wel in elkaar passen en dat blijkt nogal lastig.
Ook wordt de situatie qua elektriciteit steeds slechter. Doordat er de hele winter geen regen is gevallen staan de rivieren hier heel erg laag waardoor ze weinig stroom kunnen produceren. We hebben nu een power cut van 14 uur per dag. Dus ik heb mazzel dat ik nu mijn verhaal kan uploaden. Ik ga nu stoppen want ben bang dat de stroom zo uit valt! En mijn verhaal is wel lang genoeg geloof ik haha.

Heel veel liefs en tot snel weer!