Living the good life

Hallo lieve allemaal,

Al weer een maandje geleden heb ik iets van me laten horen. De tijd vliegt als ik bedenk dat het dan alweer een maand verder is... Heerlijk!
Na mijn leuke verblijf in Melbourne was mijn plan om naar Perth te gaan. Ik had ook 6 mensen gevonden met wie ik kon gaan en dat ging dus gebeuren. De eerste paar dagen waren erg leuk, behalve dat er een beetje een creepy vent bij zat. Hij leek op zo'n typische verstrooide professor uit een slechte film. En boven alles gedroeg hij zich ook nog zo haha. In het begin was het nog grappig en kon ik wel om lachen, maar al snel bleek hij heel erg onaardig en eigenlijk ronduit egoistisch. Hij vond (met name) mij niet zo leuk. Ik praatte te veel denk ik... Dit hele gebeuren liep al snel uit op een minder gezellige sfeer in de auto. uiteindelijk hebben we alle 6 besloten om niet meer met hem verder te reizen. Het toppunt was, nadat we de hele avond bier zaten te drinken, dat hij vroeg aan de andere jongens: 'do you like erections?' Wij waren allemaal stom verbaasd natuurlijk want het was nogal een misplaatste vraag. Het bleek dat hij een n een of andere pijp had waar een vaag soort drugs in zat waar je dus blijkbaar een stijve van kan krijgen... nou goed, niemand zat daar echt op te wachten. Misschien denk je nu Huh?? Maar als je de pijp had gezien dan had je zeker weten het zelfde gedacht!
Uiteindelijk zijn we dus opgebroken in Adelaide.

Yinrah, Johanna en ik besloten om toen niet door te gaan naar Perth maar naar Alice Springs, de plaats in het midden van Australie. We vonden drie anderen mensen waarmee we mee konden rijden. Dus met een Van en een stationwagen zijn we op pad gegaan. Dit was heel leuk en gezellig! De woestijn is mega groot en vooral leeg... Maar zo bijzonder om te zien! We zijn naar Coober Pedy geweest, een plaats waar ze naar Opaal (een soort edelsteen) zoeken. Het kan hier zo ontzettend heet zijn dat de mensen onder de grond leven. Echt heel bijzonder! We zijn in een huis geweest wat gemaakt is in een mijn!! Echt zoooo gaaf. Pum, dat is echt een plek voor jou om inspiratie op te doen. Voor veel mensen denk ik trouwens.. Nadat we hadden gebabbeld met Tim, de nieuwe eigenaar van die plek (Harry, de vorige eigenaar was inmiddels overleden), liet hij ons allerlei dingen zien over de Opalen. Heel cool! Uiteindelijk mochten we zelfs in de mijn slapen!! Dat was echt heel vet om is te doen. "Helaas" moesten we alsnog in ons tentje omdat er een te groot gevaar was voor slangen (maarliefst 7 van de 10 giftigste leven hier). Dus heel erg vonden we dat niet. De mijn waarin we sliepen is ook de filmset geweest van de film Madmax (zei me niks eigenlijk haha, maar toch leuk). Ook heeft Tim ons de volgende dag rondgeleid door de Breakaways, de miningfields van de Opal. Heel interessant!

Daarna zijn we naar Uluru gereden, je weet wel, die beroemde grote rode rots. Erg mooi om te zien, maar ook heel toeristisch. Na twee dagen zijn we door gereden, dit tripje duurde helaas maar 2 uur want toen stopte de Van ermee. Vanwege de hitte, maarliefst 48 graden, kon de motor van de auto het niet meer aan. Helaas stopte er helemaal mee en stonden we daar om 13.00 uur smiddags, met 48 graden en honderen vliegen. Joe en ik zouden bij de van blijven wachten totdat de anderen terug zouden komen met nieuwe koelvloeistof, olie en eventueel hulp. De eerst volgende sivilisatie was minimaal 90 km verderop, dus Joe en ik zouden daar sowieso 2 tot 3 uur zitten. Het was zo ontzettend heet dat we uit wanhoop drank spelletjes hebben gespeeld om maar genoeg water binnen te krijgen! Bizar eigenlijk.. We hebben wel nog na 3,5 uur twee ijskoude biertjes gekregen van een voorbij ganger. Ik denk dat het het beste biertje uit mijn leven was haha. Wij vonden onszelf nogal zielig (ondanks ons net veroberde biertje) helemaal in ons uppie in de middle of the woestijn. Met 3 to 5 voorbijkomende auto's per uur... Maar na 4,5 uur waren onze vrienden nog steeds niet terug. We begonnen ons langzaam aan af te vragen waarom het zo lang duurde, we begonnen allerlei scenario's te bedenken zoals ongelukken enzo, maar we vonden onszelf al zozielig dat we een nog ergere situatie ons niet gunde. Maar helaas het geluk stond niet helemaal aan onze kant. Het bleek dat de andere auto echt een ongeluk had gehad, gelukkig was niemand gewond maar de auto was erg beschadigd. Al liftend kon Yinrah bij ons terug komen en ons het nieuws vertellen. Onze telefoons hebben namelijk geen bereik in de woestijn... Gelukkig na 45 min kwam er een auto voorbij die ons alle drie mee kon nemen in de auto. We waren allemaal erg blij om elkaar weer te zien na zo'n dag vol drama. De stationwagen hebben we daar achter moeten laten en ook de van heeft daar nog een tijd gestaan, maar die is inmiddels gemaakt. Maar zo'n geintje kost wel wat! (gelukkig niet voor mij...) We zijn met zijn alle met een toeringbus naar Alice Springs verder gereden. Daar hebben we onze trip en het leven gevierd met een aantal biertjes en een pizza haha. Hadden we wel verdiend vonden wij!

Ik heb besloten om weer terug te gaan naar Melbourne, mijn Belgische vrienden hadden mij uitgenodigd om kerstmis en oud en nieuw bij hen te vieren en dat leek mij een super leuk plan! Maar omdat ik al veel eerder in Melbourne zou zijn besloot ik om eerst samen met Max naar Tasmanie te gaan (het eiland onder australie). Max hadden we ontmoet tijdens onze trip door de woestijn. Tasmanie is SUPER mooi! Heeel erg groen in vergelijking tot Australie en veel heuvelachtiger. Elke keer als je een bocht om kwam was het landschap weer anders, van regenwoud, dennenbosse, akkerbouw, mijnlandschappen (voor Tin) tot aan dorpjes en de mooi stranden. Ik ben er tien dagen geweest wat echt veels te kort was, maar ik wilde graag terug zijn voor kerstmis. Ook Max was niet de beste reispartner die ik kon hebben haha. Na mijn duizenden (heerlijke) pastagerechten werd er mij nog even uitgelegd hoe ik pasta moest koken....... hahaha. Daar heb ik zelf erg om moeten lachen. Ik heb wel goed al mijn geleerde therapeutische vaardigheden op hem kunnen oefenen. Zo heeft ieder nadeel weer z'n voordeel, raak ik mijn skills tenminste niet kwijt haha. Ook hier hadden we autopech gekregen waardoor onze trip een dagje langer werd. Ik geloof dat ik niet zo'n goede invloed heb op auto's... Ik denk dat ik er dus maar zelf geen een ga kopen haha.

Ik ben nu dus weer terug in Melbourne. Ik mag in het appartement logeren van mijn belgische vrienden wat erg lief van ze is!! Het is gek dat het al bijna kerstmis is, ik heb totaal geen kerstgevoel, ondanks alle kkerstversiering op de stranden (?) en ook niet als ik een arreslee zie met witte kangoeroes ervoor.... Maargoed, dat geeft niet heel erg denk ik.
Ik ben blij dat ik met leuke mensen om mij heen de feestdagen door kan brengen. Ook ben ik blij dat het 32 graden wordt op eerste kerstdag ;-)
Het beloofd een mooie week te worden denk ik haha. Wat ik daarna ga doen, nog geeeeen idee. Dus meer heb ik jullie dus ook niet echt te vertellen haha.

Ik wil jullie natuurlijk een hele fijne kerst wensen en de beste wensen voor het nieuwe jaar!! Ik moet zeggen dat ik jullie soms wel mis. Birgit, bedankt voor je boekje, zo heb ik iedereen toch een beetje bij me tijdens de feestdagen ;-)
Ik heb natuurlijk ook foto's, die staan op mijn facebookpagina onder het album Australie (verassend he?). Mocht je geen facebook hebben, sorry dan heb je pech.

Ik maak het verder goed, ben blij en vrolijk!
Ik hoop jullie ook allemaal!

Dikke kus en liefs!